پتانسیل مقاومت به استرس غرقابی در ژرم پلاسم گلابی وحشی (Pyrus boisseriana Buhse.)

ژرم‌پلاسم وحشی گونه‏های گیاهی به‌واسطة اکتساب سازگاری در سطح ژن تا خصوصیات ظاهری، سازگاری مقبولی به انواع تنش‏های محیطی نشان می‏دهند که استفاده از آن‌ها در جنگل‌کاری‏ها، کشاورزی، و باغداری مورد توجه قرار می‌گیرد. در این پژوهش، با تکیه بر مطالعة زنده‏‏مانی، رشد، زیست‏توده، و تغییرات فیزیولوژیکی نهال‏های گلابی وحشی، پتانسیل این گونه، به‌عنوان پایک در باغ‏هایی که به‌طور متناوب تحت تأثیر شرایط غرقابی قرار می‏گیرند، بررسی شد. بدین‌ترتیب نهال‏های گلابی در طرحی کاملاً تصادفی و دو سطح غرقابی (15 روز غرقاب و به دنبال آن 15 روز زهکشی) و شاهد به مدت 30 روز بررسی شدند. نتایج نشان داد که غرقابی باعث کاهش زنده‏مانی و رویش قطری و ارتفاعی نهال‏ها شده است. همچنین مشخص شد که غرقابی پس از 7 روز باعث کاهش شدید پارامترهای فیزیولوژیک از جمله هدایت روزنه‏ای، فتوسنتز، و میزان تعرق شده است و این روند کاهشی تا 15 روز بعد از شرایط غرقاب ادامه داشت تا اینکه بعد از زهکشی، مشخصه‏های فیزیولوژی شروع به بازیابی کردند. همچنین غرقابی باعث کاهش زیست‏تودة قسمت‏های گوناگون نهال شده است. ثبت مقادیر ناچیز پارامترهای فتوسنتز در روز پانزدهم از تنش، حاکی از آن است که ژرم‌پلاسم وحشی گلابی می‏تواند در باغ‌هایی که به‏طور متناوب 15 روز تحت شرایط غرقاب هستند مورد توجه قرار بگیرد. در صورت ادامة شرایط غرقاب بیش از 15 روز مرگ گیاه حتمی است.